"perły baroku",
położonego w malowniczym miejscu na Antokolu, był Wielki Hetman Litewski, wojewoda wileński
Michał Kazimierz Pac
Większość swego życia spędził on na polu boju, walcząc z Kozakami, Moskalami, Szwedami i Turkami.
Ten "rycerz bez skazy i trwogi" jak go nazywano, był też człowiekiem niezwykle religijnym oraz hojnym fundatorem budowli sakralnych w Wilnie.
i wznosi tu piękną barokową świątynię.
Miejsce to od czasów pogańskich było szczególnie czczone.
Stała tu niegdyś świątynia pogańskiej bogini Miłdy, bogini miłości.
Aby przejście od wiary pradziadów do nowej wiary było mniej bolesne,kościoły budowano w czczonych dotychczas miejscach.
Już w końcu XIV wieku stanął tu drewniany kościółek, który spłonął a odbudowany na jego miejscu kościół, powierzono opiece kanoników laterańskich.
Podczas inwazji moskiewskiej w latach
1655-1660 budowla doszczętnie spłonęła.
Inspiracją Michała Paca do wzniesienia tak okazałej świątyni był akt dziękczynny za oswobodzenie Wilna z rąk Moskali.
A gest ten był godny głów koronowanych.
Autorem projektu świątyni był zaproszony z Krakowa architekt Jan Zaor.
Zaangażowanie fundatora i jego hojność sprawiły, że rozpoczętą w roku 1668 budową, już w 1675 roku uwieńczono 39-metrową kopułą, a w 1677 roku rozpoczęto budowę klasztoru kanoników laterańskich.
Zmarłego w 1682 roku M.K.Paca, zgodnie z jego wolą, pochowano pod progiem głównego wejścia świątyni, gdzie na kamiennej płycie wyryto napis:
"Hic iacet peccator Pac"
Tu spoczywa grzesznik Pac
Fronton kościoła wieńczy płaskorzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem, u stóp której złożona jet atrybutka wojskowa, symbolizująca triumf pokoju.
Niżej zaś widnieje napis:
"REGINA PACIS FUNDA NOS IN PACE"
Królowo Pokoju utwierdź nas w pokoju.
W napisie tym kryją się dwie cechy właściwe fundatorowi:
Pokora i Pycha.
Wykorzystując grę słów, dwukrotnie uwiecznił tu swoje nazwisko.
Skromny wystój zewnętrzny kościoła wynagradza dekoracja jego wnętrza, dzieło włoskich mistrzów.
Po przekroczeniu progu kościoła otwiera się niezwykły widok:
"pieśń nad pieśniami"
jak określił prof. J Kłos.
Wykonanych ze stiuku figur jest ponad 2ooo.
Rzeźby i płaskorzeźby przedstawiają sceny biblijne, hagiograficzne, sceny z życia mieszczan, girlandy roślin i atrybutykę wojskową.
Po przekroczeniu progu kościoła otwiera się niezwykły widok:
"pieśń nad pieśniami"
jak określił prof. J Kłos.
Wykonanych ze stiuku figur jest ponad 2ooo.
Rzeźby i płaskorzeźby przedstawiają sceny biblijne, hagiograficzne, sceny z życia mieszczan, girlandy roślin i atrybutykę wojskową.
Gra świateł i cieni sprawia, że całe dekorum żyje. Jest jakby "religijny teatr".
Brak jest tu głównego ołtarza.
Wykonany na zamówienie fundatora piękny ołtarz o kryształowych kolumnach w drodze z Holandii do Gdańska zatonął.
kryształowy żyrandol w kształcie łodzi.
wykonana z drewna,
o kształcie okrętu
z podniesionym żaglem.
Wszystko co tu jest, każdy element wystroju wnętrza, ma swoje miejsce, sens i jest jedyne w swoim rodzaju.
Każda postać lub scena niesie przesłanie ukryte lub wypowiedziane wprost
w postaci cytatów
z Ewangelii.
Państwo - Litwa
Okręg - wileński
Rejon - Wilno
źródła: Wikipedia, album Wilno Troki Kowno Szawle, przewodnik wycieczki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Krytykę przyjmę z pokorą, wulgaryzmy będę usuwał bez wyjątków.
Zbyszek.